دلم ميخواست از درد هايي بنويسم كه ديگران از كنارش اسوده ميگذشتند .از ادم هايي كه در انزواي منحوس خودشان پوسيدند وهيچ كس اعتنايي نكرد.از ادمهايي كه رفتند و رفتنشان تن احساس كسي را نلرزاند از همه انهايي كه سهل انگاري خود را به پاي غضب خدا نوشتند واز تمام كساني كه بيگناه در اتش غفلت ديگران سوختند و همه ان را مقدس ناميدند.... مي خواهم بنويسم ولي درد را با گفتنش تخقير ميكنم. فقط يك سوال مانده است و ان اين است:چرا ما اين همه خاموشيم؟ سلام عزيز .....ايام سوگواري رو به شما تسليت مي گم ...مهربون از قديم گفتن با دعاي گربه سياه بارون نمياد ....من يكي خودم خيلي محتاجم ......من يكي رو از دعاي خيرت بي نصيب نزار ...