به مصطفي
سلام ! آهان ! اينطوري مصطفي را شناخته بودم. همينقدر مهربان و متواضع و تهش اصفهاني و يه زبون نيش دار ! :))
- دردسرش توي كامنت خصوصي بود! بعضي عزيزام از كامنت تو دلخور شده بودن كه البته حل شد ديگه.
- نميدونم چرا اين سفرنامه من به دهن همه تلخ اومده... خيلي انتقاد شنيدم در موردش... ولي خوب يا بد حرف دل الهه ناز است و من اگر اينجا حرف دلم را نزنم پس كجا؟... مي ماند در گلويم ها...
- من چه تو بخواهي چه نخواهي به وبلاگت سر ميزنم. چون بسيار آموزنده و زيبا است... حال و هواي خوبي دارد. خودت هم خوب ميداني...
- من هم بابت كامنتم عذر ميخوام. اين اخلاق منه وقتي عصباني ميشم همه شو روي سر طرف مقابلم خالي ميكنم . دعا كن يكم كظم غيظ ياد بگيرم ...
- من ادعاي آشنايي با ادبيات ندارم. زبان مادري من است و من احساسم را با آن زيباتر و پررنگ تر بيان ميكنم. همين... به بياني آنقدر عاشق نوشتنم كه دنبال حرفي حديثي نگاهي ميگردم سوژه نوشته هايم شود و همه آنهايي كه مرا ميشناسند ميدانند كه حس نوشته هايم خاص نيست عام است و نبايد گول مخاطب آن بودن را بخورند... يادم هست يك نفر از اين بابت حسابي از من انتقاد كرده بود ... يادش به خير! راست هم ميگفت. به هر حال قطعا تمامي شما آشنايي تان با ادبيات بيشتر از من است. ولي قبول كنيد كه نكات مثبت و آموزنده و تعريف و تمجيد زيادي هم در اين سفر نامه بود اگر نكات منفي و انتقادي هم در آن بود... نبود؟
- من تهديد نكردم آقاي مصطفي! اصلا منو چه به تهديد؟...اينجا بزم الهه نازه و قدم هركسي مياد توش و مخصوصا اگه كامنت ميذاره روي چشم الهه نازه... راستشو بخواي حذف كردن كامنت رو يه جور توهين ميدونم. خودت هم ديدي توي وبلاگي كه كامنتي ازم حذف بشه ديگه كامنت نميذارم (مثل قاصدك سوخته... و ... ) چون خيلي بهم بر ميخوره. كامنتي كه با اسم و آدرسه اگه پاك بشه مثل يه تودهني مي مونه...
- القصه... از اين كه لطف ميكني وجواب ميدي و كامنت دوني منو رونق ميدي ممنون. شماها نباشين كسي اينجا كامنت نميذاره كه !!!!!
- ما هم التماس دعا بيشتر...