نوروز از ديدگاه ائمه اطهار عليهم‏السلام

پيشوايان معصوم عليهم‏السلام هر سنتي را که بر پايه آيين‏هاي شرک‏آميز و بت‏پرستي و ارزش‏هاي غيرالهي نباشد و بينش توحيدي را تقويت کند، تأييد مي‏کردند. امام صادق عليه‏السلام به مُعَلَّي بن خُنَيْس درباره اهميت نوروز مي‏فرمايد:

اي مُعَلّي، نورز، روزي است که خداوند از بندگانش پيمان گرفت که تنها او را بپرستند و شرک نورزند و به پيامبران و امامان و حجت‏هايشان ايمان بياورند. اين روز، روزي است که بادهاي بارور کننده بر درختان وزيد و گل‏ها و شکوفه‏هاي زمين آفريده شد. اين روز، روزي است که کشتي نوح پس از توفان، بر کوه جودي نشست. اين روز، روزي است که جبرئيل بر پيامبر نازل شد. روزي است که پيامبر اکرم صلي‏الله‏عليه‏و‏آله علي عليه‏السلام را بر دوش خود سوار کرد تا همچون ابراهيم عليه‏السلام بت‏هاي عرب را درهم بکوبد و به زير افکند. در اين روز، علي عليه‏السلام بر اهل نهروان پيروز شد. در اين روز، قائم(عج) ما و صاحب امر ما ظهور مي‏کند و هيچ نوروزي نمي‏رسد، مگر اينکه ما در آن منتظر فرج هستيم.

بهار و نوروز در شعر پارسي

سعدي درباره بهار چنين مي‏سرايد:

چون است حال بُستان اي باد نوبهاري	کز بلبلان برآمد فرياد بي‏قراري
اي گنج نوش‏دارو، بر خستگان نگه کن	مرهم به دست و ما را مجروح مي‏گذاري؟
هر ساعت از لطافت، رويت عرق برآرد	چون بر شکوفه و گل، باران نوبهاري

صابر ترمذي، شاعر قرن ششم هجري و معاصر خاقاني و انوري و سنايي نيز چه خوش سروده است:

با حسن باغ و فرّ بهار و جمال گل	نيکوست حال ما، که نکوباد حال گل
پر نقش آذري شد و پر صورت پري	باغ از بهار خرم و چشم از جمال گل

فخرالدين عراقي، عارف مشهور قرن هفتم، از زودگذري بهار سخن مي‏گويد و اينکه بايد اين موسم را بسيار غنيمت شمرد:

بيا بيا که نسيم بهار مي‏گذرد	بيا که گل ز رُخَت شرمسار مي‏گذرد
بيا که وقت بهار است و موسم شادي	مدار منتظرم، وقت کار مي‏گذرد
ز راه لطف، به صحرا خرام يک نفسي	که عيش تازه کنم، چون بهار مي‏گذرد

خيام، فيلسوف و رياضي‏دان نام آشناي قرن ششم و ترانه‏سرا و رباعي

‏گوي بي‏همتا، نوروز را چنين مي‏خواند:

بر چهره گل، نسيم نوروز خوش است	در صحن چمن، روي دل‏افروز خوش است
از دي که گذشت هرچه گويي خوش نيست	خوش باش و زدي مگو که امروز خوش است

در رباعي زيبايي از پيشواي نستوه جماران، امام خميني رحمه‏الله نيز آمده است:

بوسه زد باد بهاري به لب سبزه به ناز	گفت در گوش شقايق، گل نسرين صد راز
بلبل از شاخه گل داد به عشاق پيام	که درآييد به ميخانه عشاق نواز

پيام متن:

شاعران لطيف طبع پارسي زبان، با ستايش از بهار، ديگران را به توجه کردن به اين جلوه زيباي پروردگار و غنيمت شمردن لحظه‏هاي آن، فرامي‏خواندند.