نوروز از ديدگاه ائمه اطهار عليهمالسلام
پيشوايان معصوم عليهمالسلام هر سنتي را که بر پايه آيينهاي شرکآميز و بتپرستي و ارزشهاي غيرالهي نباشد و بينش توحيدي را تقويت کند، تأييد ميکردند. امام صادق عليهالسلام به مُعَلَّي بن خُنَيْس درباره اهميت نوروز ميفرمايد:
اي مُعَلّي، نورز، روزي است که خداوند از بندگانش پيمان گرفت که تنها او را بپرستند و شرک نورزند و به پيامبران و امامان و حجتهايشان ايمان بياورند. اين روز، روزي است که بادهاي بارور کننده بر درختان وزيد و گلها و شکوفههاي زمين آفريده شد. اين روز، روزي است که کشتي نوح پس از توفان، بر کوه جودي نشست. اين روز، روزي است که جبرئيل بر پيامبر نازل شد. روزي است که پيامبر اکرم صلياللهعليهوآله علي عليهالسلام را بر دوش خود سوار کرد تا همچون ابراهيم عليهالسلام بتهاي عرب را درهم بکوبد و به زير افکند. در اين روز، علي عليهالسلام بر اهل نهروان پيروز شد. در اين روز، قائم(عج) ما و صاحب امر ما ظهور ميکند و هيچ نوروزي نميرسد، مگر اينکه ما در آن منتظر فرج هستيم.
بهار و نوروز در شعر پارسي
سعدي درباره بهار چنين ميسرايد:
| چون است حال بُستان اي باد نوبهاري |
کز بلبلان برآمد فرياد بيقراري |
| اي گنج نوشدارو، بر خستگان نگه کن |
مرهم به دست و ما را مجروح ميگذاري؟ |
| هر ساعت از لطافت، رويت عرق برآرد |
چون بر شکوفه و گل، باران نوبهاري |
صابر ترمذي، شاعر قرن ششم هجري و معاصر خاقاني و انوري و سنايي نيز چه خوش سروده است:
| با حسن باغ و فرّ بهار و جمال گل |
نيکوست حال ما، که نکوباد حال گل |
| پر نقش آذري شد و پر صورت پري |
باغ از بهار خرم و چشم از جمال گل |
فخرالدين عراقي، عارف مشهور قرن هفتم، از زودگذري بهار سخن ميگويد و اينکه بايد اين موسم را بسيار غنيمت شمرد:
| بيا بيا که نسيم بهار ميگذرد |
بيا که گل ز رُخَت شرمسار ميگذرد |
| بيا که وقت بهار است و موسم شادي |
مدار منتظرم، وقت کار ميگذرد |
| ز راه لطف، به صحرا خرام يک نفسي |
که عيش تازه کنم، چون بهار ميگذرد |
خيام، فيلسوف و رياضيدان نام آشناي قرن ششم و ترانهسرا و رباعي
گوي بيهمتا، نوروز را چنين ميخواند:
| بر چهره گل، نسيم نوروز خوش است |
در صحن چمن، روي دلافروز خوش است |
| از دي که گذشت هرچه گويي خوش نيست |
خوش باش و زدي مگو که امروز خوش است |
در رباعي زيبايي از پيشواي نستوه جماران، امام خميني رحمهالله نيز آمده است:
| بوسه زد باد بهاري به لب سبزه به ناز |
گفت در گوش شقايق، گل نسرين صد راز |
| بلبل از شاخه گل داد به عشاق پيام |
که درآييد به ميخانه عشاق نواز |
پيام متن:
شاعران لطيف طبع پارسي زبان، با ستايش از بهار، ديگران را به توجه کردن به اين جلوه زيباي پروردگار و غنيمت شمردن لحظههاي آن، فراميخواندند.