سلام! دوست عزيز چرا ؟ چرا ديگر خبري از آن معلم و آن وبلاگ نيست؟...اصلا پيامت خيلي نا اميد كننده بود...هميشه فكر مي كنم نوسانات ما در پيمودن راه ناشي از خود ماست و ناشي از نگاهمان كه آنقدر بلند نيست كه تا انتهاي راه را ببيند! خودم را مي گويم!.. موفق باشي و سربلند هميشه!